Verdwenen ambachten: De Marskramer

Hoeden, petten en dameskorsetten: De Marskramer verkocht alles.

Foto: HH/Archief Spaarnestad 1936

Hoeveel zolen zal hij wel niet hebben versleten… Met een korf op zijn rug ging hij in de zomer kermissen en markten af. Huis-aan-huis verkoop? Ook geen probleem bij deze ondernemende zzp’er. 

Even iets thuis laten bezorgen? 96 procent van de Nederlanders shopte vorig jaar online, in totaal voor maar liefst 23,7 miljard euro. Lekker makkelijk en je hoeft de deur niet uit. Maar wist je dat er al tijdens de Middeleeuwen aan huis werd bezorgd?

Veel in zijn mars
Natuurlijk niet via de digitale snelweg. Destijds kwam de marskramer aan huis. Een kleine zelfstandige die vaak geen geld had voor een eigen winkel. Dus werd de handelswaar in een korf op de rug gebonden en was het lopen geblazen: huis-aan-huis, naar markten of kermissen. Die korf werd ook wel een ‘mars’ genoemd. Dat verklaart meteen het gezegde ‘veel in zijn mars hebben’. Of hij had een bak op de buik, zoals op deze foto uit 1936.

Makkelijk aanbod
Nieuwsgierig lopen de kinderen van het Brabantse dorpje Heike met de man mee, die voornamelijk messen in zijn bak heeft. Uiteraard kon je niet alles bij een marskramer kopen. Het aanbod bestond vooral uit makkelijk te vervoeren spullen, zoals tassen, textiel, messen, korsetten, brillen, hoeden en kruidenierswaren.

Zwerver of zondaar
Het klinkt misschien romantisch om als vrije ondernemer je eigen pad te bewandelen, maar marskramers waren lange tijd vooral mensen die buiten de samenleving stonden. Ze werden tot dezelfde categorie gerekend als zwervers en landlopers of werden zelfs als zondaar gezien. En dat is niet handig als je je spullen aan de man wilt brengen.

Succesvolle marskramers
Toch is het sommige marskramers heel goed vergaan. Zoals de broers Clemens en August Brenninkmeijer, die de kledingwinkel C&A hebben opgericht, en de familie Sinkel, die de Winkel van Sinkel is begonnen. Maar met een korf op de rug de huizen langs? Dat zie je ze nu toch echt niet meer doen.

Het zit erop
Vroeger bepaalden ze het straatbeeld, vertrouwde ondernemers als de voddenboer, de schillenboer met zijn paard en wagen of de scharensliep. Zon, regen, wind, barre kou: altijd onderweg om brood op de plank te krijgen. Vaak zijn ze verdwenen zonder dat je het goed en wel door had. Ingehaald door de vooruitgang. De werkzaamheden worden nu machinaal gedaan, of het gebeurt zelfs helemaal niet meer. Of zou het toch…? Forum maakt een serie over de (bijna) verdwenen ambachten. Deel 4: de marskramer.

Bron: VNO NCW – Marcia Timmermans – 26-04-2019

Deel dit bericht

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang elke maand het VOG ondernemersnieuws!

Meer berichten