Scheuren, trillingen, het is bar en boos vertelt de man die al 45 jaar aan de Keizersdijk woont.

Als zijn beeldscherm begint te trillen weet Frans van Stevendaal dat er een bus langsrijdt, of een vrachtwagen. Scheuren, trillingen, het is bar en boos vertelt de man die al 45 jaar aan de Keizersdijk woont. Sinds de mini-rotonde daar is aangelegd is het foute boel. Dat is twee jaar geleden.
Gesprekken met de gemeente halen niets uit. ,,Pure onwil”, is de conclusie van Stevendaal, die een brief laat zien die is ondertekend door zeven medebewoners van panden met scheuren en geluidsoverlast aan de Keizersdijk.
Ze zijn het beu. ,,De gemeente komt niet eens kijken!”, zegt een boze Van Stevendaal. ,,Ze zeggen dat ze daar niet aan kunnen beginnen omdat ze dan een precedent scheppen..!”
Onder de ondertekenaars is ook Hubert Boelaars. Hij constateert een toenemend aantal scheuren in z’n stucwerk sinds de komst van rotonde pal voor zijn horecagelegenheid. ,,Ik wil je wel rondleiden maar dan moet ik aantonen dat die er eerst niet zaten. En dat is nu net het probleem.”
Van Stevendaal wijst naar de overkant, waar de eigenaren van een kringloopwinkel al een aantal keren hun gesprongen ruiten hebben moeten vervangen. ,,Ze zeggen dat wij eerst met een onderzoek moeten aantonen dat er een verband bestaat tussen de scheuren en een gebrek aan de weg. Zo’n onderzoek kost tussen de 3.500 en 7.000 euro. Probleem is dat er geen nulmeting is gedaan. Volgens mijn advocaat is dat onbegrijpelijk”.
De vragen waar de omwonenden mee zitten: ,,Waarom moest er een mini-rotonde komen? Waarom moest er in het midden zo’n grote bult komen waar vrachtwagens en bussen dwars overheen moeten rijden. Juist die keien zorgen voor de grootste trillingen”, weet Van Stevendaal zeker, ,,gooi er asfalt overheen!”
Terwijl hij het zegt zien we een Arriva-bus over de bult denderen. ,,Hij móet er wel overheen”, sombert Van Stevendaal.
Klopt, reageert de gemeente. ,,Dat overrijdbare eiland geeft bus- en vrachtverkeer de ruimte om te manoeuvreren. De keuze voor keien is zorgvuldig genomen: juist om trillingen van rammelende klinkers te voorkomen.“ Dat er geen kijkje bij de bewoners wordt genomen: ,,Een bezoek is altijd subjectief. Wij willen onze keuzes baseren op feiten. De eiser moet hiervoor bewijslast verzamelen.”
Bron: BN De Stem – Marja Klein Obbink 26-02-19